Η αρθροπάθεια είναι μια χρόνια εκφυλιστική νόσος που επηρεάζει όλα τα μέρη της άρθρωσης: χόνδρο, αρθρική μεμβράνη, συνδέσμους, κάψουλα, περιαρθρικά οστά και περιαρθρικούς μύες και συνδέσμους.
Σύμφωνα με τους Ευρωπαίους γιατρούς, η αρθροπάθεια ευθύνεται για σχεδόν το 70% όλων των ρευματολογικών παθήσεων. Τα άτομα ηλικίας 40-60 ετών είναι πιο ευαίσθητα στην αρθροπάθεια των αρθρώσεων. Αυτό διευκολύνεται τόσο από την έλλειψη κίνησης όσο και από την παρατεταμένη υπερφόρτωση, την κακή διατροφή και, φυσικά, τους τραυματισμούς.
Τι είναι η άρθρωση;
Τυπικά, μια ανθρώπινη άρθρωση αποτελείται από 2 ή περισσότερα συνδετικά οστά. Όλες οι επιφάνειες εργασίας της άρθρωσης έχουν προστατευτική επίστρωση και λιπαίνονται συνεχώς με αρθρικό υγρό για την καλύτερη ολίσθηση. Η ίδια η κοιλότητα της άρθρωσης σφραγίζεται ερμητικά από την αρθρική κάψουλα.
Στο σώμα μας, υπάρχουν πολλές αρθρώσεις που είναι «υπεύθυνες» για συγκεκριμένους τύπους κινήσεων, μπορούν να υποστούν διάφορα φορτία και έχουν διαφορετικά περιθώρια ασφάλειας.
Το μέγεθος της κίνησης στις αρθρώσεις εξαρτάται από τη δομή της άρθρωσης, τη συνδεσμική συσκευή που περιορίζει και ενισχύει την άρθρωση και τους διάφορους μύες που συνδέονται με τα οστά μέσω των τενόντων.
Αιτίες αρθρώσεων των αρθρώσεων
Η φυσιολογική λειτουργία των αρθρώσεων είναι δυνατή με συνεχή αυτοανανέωση του χόνδρινου ιστού. Σε νεαρή ηλικία, ο ρυθμός θανάτου των ξεπερασμένων κυττάρων της άρθρωσης είναι ίσος με τον ρυθμό γέννησης νέων κυττάρων. Με τα χρόνια, η διαδικασία της κυτταρικής ανανέωσης επιβραδύνεται και ο ιστός του χόνδρου αρχίζει να λεπταίνει. Η παραγωγή του αρθρικού υγρού επίσης μειώνεται. Ως αποτέλεσμα, ο αρθρικός χόνδρος αρχίζει να λεπταίνει και να διασπάται, οδηγώντας σε αρθρώσεις.
Επιπλέον, υπάρχουν και άλλες αιτίες αρθροπάθειας των αρθρώσεων:
- αυξημένη σωματική δραστηριότητα. Η αρθροπάθεια των αρθρώσεων είναι συχνή συνοδεία του υπερβολικού βάρους. Ως αποτέλεσμα υπερφόρτωσης, σχηματίζονται μικροτραύματα στις αρθρώσεις. Οι αθλητές εμφανίζουν βλάβη στις αρθρώσεις λόγω αυξημένων φορτίων στις «μη θερμαινόμενες» αρθρώσεις.
- τραυματισμοί στις αρθρώσεις?
- συγγενείς ή επίκτητες παραμορφώσεις του μυοσκελετικού συστήματος (ραχίτιδα, κύφωση, σκολίωση, ακατάλληλη σύντηξη οστών μετά από τραυματισμούς με εμφάνιση παραμορφώσεων των άκρων: παραμόρφωση σχήματος Ο και Χ των ποδιών).
Στάδια αρθροπάθειας
Ανάλογα με τον βαθμό καταστροφής του χόνδρινου ιστού, διακρίνονται διαφορετικά στάδια ή βαθμοί αρθρώσεως.
Βαθμοί και συμπτώματα αρθρώσεως
- Η αρθροπάθεια 1ου βαθμού χαρακτηρίζεται από περιοδικό πόνο στις αρθρώσεις, ιδιαίτερα με αυξημένη φυσική δραστηριότητα. Μετά την ανάπαυση, ο πόνος συνήθως εξαφανίζεται. Το εύρος κίνησης στην άρθρωση δεν είναι περιορισμένο, η μυϊκή δύναμη στο τραυματισμένο άκρο δεν αλλάζει. Οι ακτινογραφίες μπορούν να δείξουν ελάχιστα σημάδια βλάβης των αρθρώσεων.
- Η αρθροπάθεια του 2ου βαθμού εκδηλώνεται με οδυνηρές αισθήσεις όχι μόνο με έντονο σωματικό στρες, αλλά και με μικρά φορτία. Ακόμη και κατά την ανάπαυση, ο πόνος στις αρθρώσεις μπορεί να μην υποχωρήσει. Αυτός ο βαθμός χαρακτηρίζεται από δυσκαμψία στις κινήσεις και περιορισμένη κινητικότητα στις αρθρώσεις. Αυτό τελικά οδηγεί σε μυϊκή ατροφία. Μια ακτινογραφία μπορεί να δείξει παραμόρφωση της άρθρωσης, μείωση του αρθρικού χώρου και εμφάνιση οστικών αναπτύξεων κοντά σε αυτό το κενό.
- Αρθροπάθεια 3ου βαθμού - οποιαδήποτε κίνηση προκαλεί σε ένα άτομο μεγάλο πόνο. Ο πόνος στην άρθρωση υπάρχει ακόμα και σε κατάσταση ηρεμίας. Επομένως, ένα άτομο προσπαθεί να κινηθεί όσο το δυνατόν λιγότερο, έτσι ώστε ο πόνος να είναι ελάχιστος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κίνηση απαιτεί τη χρήση πατερίτσες ή γκαρνάκι. Μερικές φορές συμβαίνει σύντηξη οστών - αγκύλωση (όπως στην αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα).
Με την παραμορφωτική αρθροπάθεια, συμβαίνουν μη αναστρέψιμες αλλαγές στον χόνδρινο ιστό της άρθρωσης και οι λειτουργίες και η δομή της διαταράσσονται πλήρως. Η παραμορφωτική αρθροπάθεια των αρθρώσεων βασίζεται στην εμφάνιση δυσλειτουργίας στο σχηματισμό υαλώδους χόνδρου και αρθρικού υγρού.
Διάγνωση αρθρώσεων της άρθρωσης
Η κύρια μέθοδος για τη διάγνωση των αρθρώσεων είναι η ακτινογραφία. Με την αρθροπάθεια μπορεί να παρατηρηθούν αλλαγές στις αρθρώσεις, ανώμαλες επιφάνειες των αρθρώσεων και στένωση του αρθρικού χώρου.
Ποιες αρθρώσεις είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από αρθροπάθεια;
Οι αρθρώσεις των άκρων που είναι πιο ευαίσθητες στην αρθροπάθεια είναι οι γοφοί, τα γόνατα, οι ώμοι, οι αγκώνες και τα χέρια.
Με την αρθροπάθεια της άρθρωσης του ισχίου, ένα άτομο μπορεί πρώτα να αισθανθεί ελαφριά ενόχληση στα πόδια μετά το τρέξιμο ή το περπάτημα. Με την πάροδο του χρόνου, ο πόνος εντείνεται, εμφανίζεται περιορισμός και δυσκαμψία στην κίνηση. Με τη νόσο σταδίου 3, ο ασθενής προστατεύει το πόδι του και προσπαθεί, αν είναι δυνατόν, να μην το πατήσει.
Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος εκδηλώνεται ως πόνος στην άρθρωση του γόνατος μετά από κάμψη και ανόρθωση των ποδιών. Η πιο κοινή αιτία αρθρώσεως του γόνατος είναι οι τραυματισμοί που έχουν υποστεί στο παρελθόν. Ως αποτέλεσμα αυτών των τραυματισμών, διαταράσσεται η ολίσθηση των αρθρικών επιφανειών και εμφανίζεται γρήγορη φθορά τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η άρθρωση μπορεί σταδιακά να χάσει την κινητικότητά της.
Η αρθροπάθεια της άρθρωσης του αστραγάλου εκδηλώνεται με τη μορφή οιδήματος και πόνου στον αστράγαλο του ποδιού. Η αιτία της αρθρώσεως της ποδοκνημικής άρθρωσης μπορεί να είναι: παραμορφώσεις, κατάγματα αστραγάλων και αστραγάλου, εξαρθρήματα, πλατυποδία, χρόνιοι τραυματισμοί της ποδοκνημικής άρθρωσης σε αθλητές και μπαλαρίνες. Παρεμπιπτόντως, έχουν συχνά αρθροπάθεια του ποδιού.
Η αρθροπάθεια της άρθρωσης του ώμου, του αγκώνα και του καρπού εμφανίζεται συχνότερα ως αποτέλεσμα τραυματισμών, μώλωπες, εξαρθρώσεων και ενδοαρθρικών καταγμάτων. Η αρθροπάθεια της άρθρωσης του ώμου χαρακτηρίζεται από πιεστικό, πόνο, θαμπό πόνο που ακτινοβολεί στον αντιβράχιο και το χέρι. Ο πόνος εμφανίζεται συχνότερα τη νύχτα. Με την αρθροπάθεια των χεριών, ο πόνος συνοδεύεται από δυσλειτουργία του χεριού.
Θεραπεία της αρθροπάθειας
Τα κύρια μέσα αντιμετώπισης της αρθροπάθειας είναι η φαρμακευτική θεραπεία, η χρήση φυσιοθεραπείας και η χειρουργική θεραπεία.
Φαρμακευτική θεραπεία
Η χρήση φαρμάκων βοηθά στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στις κατεστραμμένες αρθρώσεις, στην αποκατάσταση των ιδιοτήτων του χόνδρου και έχει αναλγητική και αντιφλεγμονώδη δράση.
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα
Με την αρθροπάθεια, μπορεί να εμφανιστεί οίδημα της άρθρωσης, η άρθρωση αρχίζει να πονάει και το εύρος κίνησης μειώνεται. Κατά τη λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), ο πόνος μειώνεται, η φλεγμονώδης αλυσιδωτή αντίδραση διακόπτεται και η διαδικασία αποκατάστασης του χόνδρου επιταχύνεται.
Τα φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν με τη μορφή δισκίων, πρωκτικών υπόθετων και σκόνης. Αλλά να θυμάστε ότι η αυτοθεραπεία είναι απαράδεκτη· η επιλογή και η δόση του φαρμάκου για την αρθροπάθεια πραγματοποιείται από ρευματολόγο.
Παυσίπονα κεντρικής δράσης
Τα οπιοειδή φάρμακα μειώνουν τον ουδό πόνου του ασθενούς. Τέτοια φάρμακα μπορούν να ληφθούν αυστηρά σύμφωνα με συνταγή και μόνο υπό την επίβλεψη γιατρού!
Χονδοπροστατευτικά φάρμακα
Τα χονδοπροστατευτικά φάρμακα είναι δομικά στοιχεία του ίδιου του χόνδρου, επομένως αποκαθιστούν ενεργά αυτόν τον ιστό και εμποδίζουν την περαιτέρω καταστροφή του. Η θεραπεία είναι αποτελεσματική στα αρχικά στάδια της νόσου. Όταν η άρθρωση έχει ήδη καταστραφεί εντελώς, δεν είναι δυνατό να επιστρέψει το αρχικό σχήμα των παραμορφωμένων οστών ή να αναπτυχθεί νέος χόνδρος.
Ωστόσο, στα στάδια 1-2 της αρθροπάθειας, τα χονδροπροστατευτικά μπορούν να προσφέρουν σημαντική ανακούφιση στον ασθενή. Τα συνδυασμένα σκευάσματα, τα οποία περιλαμβάνουν τόσο γλυκοζαμίνη όσο και θειική χονδροϊτίνη, δίνουν καλύτερα αποτελέσματα σε σύγκριση με ένα σκεύασμα ενός συστατικού.
Θειική χονδροϊτίνη και θειική γλυκοζαμίνη
Αυτά τα φάρμακα βοηθούν στην επιβράδυνση της φλεγμονώδους απόκρισης στους ιστούς, βοηθούν στη μείωση της βλάβης του χόνδρου και στη μείωση του πόνου. Τις περισσότερες φορές, αυτά τα 2 φάρμακα χρησιμοποιούνται μαζί στη θεραπεία, καθώς έχουν συσσωρευτικό αποτέλεσμα, αλλά πρέπει να λαμβάνονται για 3-6 μήνες.
Υαλουρονικό οξύ
Παρέχει ιξώδες και ελαστικότητα του αρθρικού υγρού. Βοηθά στην καλή ολίσθηση των αρθρώσεων. Ως εκ τούτου, οι γιατροί συχνά συνταγογραφούν ενέσεις υαλουρονικού οξέος στην προσβεβλημένη άρθρωση.
Φυσικοθεραπευτικές θεραπείες
Οι φυσιοθεραπευτικές θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Θεραπεία UHF;
- μαγνητική θεραπεία?
- ακτινοβολία λέιζερ χαμηλής έντασης.
- ηλεκτροφόρηση με φάρμακα?
- φωνοφόρηση (χρησιμοποιώντας υπερήχους για την εισαγωγή ενός φαρμάκου στο σημείο της φλεγμονής).
Χειρουργική επέμβαση
Η χειρουργική θεραπεία χρησιμοποιείται για την αποκατάσταση και βελτίωση της κινητικότητας των αρθρώσεων, καθώς και για την αφαίρεση μέρους του χόνδρου ή των κατεστραμμένων μηνίσκων.
Η χειρουργική αντιμετώπιση της αρθρώσεως καταφεύγει σε ακραίες περιπτώσεις, όταν η φαρμακευτική αγωγή δεν παράγει αποτελέσματα, όταν εμφανίζεται έντονος πόνος, μερική ή πλήρης ακινησία στις αρθρώσεις.
Κατά τη διάρκεια της αρθροσκοπικής χειρουργικής, είναι δυνατό να αφαιρεθεί μέρος του χόνδρου που έχει προσβληθεί από αρθροπάθεια, να γυαλιστεί για να δώσει λεία επιφάνεια, να αφαιρεθούν θραύσματα και αυξήσεις χόνδρου και να αποκοπεί μέρος των κατεστραμμένων συνδέσμων.
Αντικατάσταση γόνατος
Με αυτή την επέμβαση αντικαθίστανται οι αρθρικές επιφάνειες της άρθρωσης του γόνατος με μεταλλικές ή συνδυασμένες προθέσεις. Οι προετοιμασμένες πλάκες αντιγράφουν την επιφάνεια του αρθρικού χόνδρου. Τέτοιες προθέσεις κατασκευάζονται από ειδικά κράματα, δεν προκαλούν αντίδραση απόρριψης στους ασθενείς, δεν οξειδώνονται και δεν τραυματίζουν τους περιβάλλοντες ιστούς.
Χειρουργική ισχίου για αρθρώσεις
Κατά τη διάρκεια αυτής της επέμβασης πραγματοποιείται μερική αφαίρεση του χόνδρου και του οστικού ιστού της πυέλου και του μηριαίου οστού. Τυπικά, η κεφαλή του μηριαίου οστού και η αρθρική επιφάνεια του οστού της λεκάνης αφαιρούνται και αντικαθίστανται με μεταλλική ή μεταλλοκεραμική πρόθεση.
Διατροφή για αρθρώσεις
Το υπερβολικό σωματικό βάρος είναι μεγάλος εχθρός των αρθρώσεων σας. Οι περισσότεροι ασθενείς που πάσχουν από αρθρώσεις των αρθρώσεων του ισχίου και του γόνατος είναι υπέρβαροι.
Επομένως, για την αρθροπάθεια, συνιστάται μια σωστά επιλεγμένη δίαιτα. Πιστεύεται ότι το ζελέ κρέας που μαγειρεύεται σε ζωμό χόνδρου είναι ευεργετικό για την αρθροπάθεια. Περιέχει πολύ κολλαγόνο και δομικά συστατικά του χόνδρου, τα οποία βοηθούν στην αποκατάσταση του ιστού του χόνδρου.
Τα γαλακτοκομικά προϊόντα, η πρωτεΐνη και το ασβέστιο είναι ευεργετικά. Η ζωική πρωτεΐνη βρίσκεται στα άπαχα κρέατα και τα ψάρια, ενώ η φυτική πρωτεΐνη βρίσκεται στο χυλό φαγόπυρου, τα φασόλια και τις φακές. Τα βραστά, μαγειρευτά και στον ατμό πιάτα είναι πολύ υγιεινά.
Η καλύτερη δίαιτα για τις αρθρώσεις είναι μια δίαιτα με ελαφρά υπεροχή υδατανθράκων (κατά προτίμηση σύνθετων υδατανθράκων), φρούτων και λαχανικών και επαρκή ποσότητα πρωτεΐνης και ασβεστίου.
Πρόληψη της αρθροπάθειας
Η πρόληψη της αρθρώσεως, όσο ασήμαντη και αν είναι, έγκειται στον υγιεινό τρόπο ζωής. Εάν είναι δυνατόν, προσπαθήστε να είστε στον καθαρό αέρα, να κινηθείτε, να περπατήσετε ξυπόλητοι στην άμμο, στο πράσινο γρασίδι και μόνο στο έδαφος. Αυτός ο τύπος περπατήματος βελτιώνει τη λειτουργία των μυών και αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος στα πόδια.
Η χρήση φυσικοθεραπείας με διάφορες ταλαντεύσεις των χεριών και των ποδιών, τις στροφές και τις κάμψεις θα παρέχει εφικτή υποστήριξη στις αρθρώσεις σας.
Οι ασθενείς συχνά ρωτούν εάν είναι δυνατή η εναλλακτική θεραπεία για την αρθροπάθεια; Ναι, οι λαϊκές θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν στα αρχικά στάδια της νόσου, να μειώσουν τον πόνο και να βελτιώσουν τη γενική κατάσταση του ασθενούς. Αλλά δεν αντικαθιστά την τήρηση των οδηγιών του γιατρού σας.